Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Milanówku, który powstał wraz z gwałtownym rozwojem dawnej miejscowości letniskowej, to przykład świątyni o cechach architektury neoromańskiej i neogotyckiej na Mazowszu. Plebania świątyni do dziś znana jest najbardziej jako miejsce, gdzie w czasie II wojny światowej przechowywana była urna z sercem Fryderyka Chopina.
Historia kościoła sięga początku XX wieku, kiedy Michał Lasocki, założyciel letniska Milanówek, zaofiarował grunt pod jego budowę. Miało to związek z gwałtownie rosnącą popularnością miejscowości, a w szczególności otwarciem w niej stacji na trasie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Kościół miał pomóc wiernym zaoszczędzić czas poświęcany na dojazdy na msze do Żukowa. Fundusze na powstanie świątyni, która powstała w latach 1910-1912, pochodziły ze składek społecznych. Jednonawowy kościół z wieżą zaprojektował Tadeusz Okuń, a do obecnego kształtu został on rozbudowany zgodnie z projektem Stanisława Leszczyńskiego w latach 40. XX wieku. W tamtym okresie obiekt zyskał formę trójnawowej bazyliki na planie krzyża łacińskiego. Najcenniejszym elementem wyposażenia świątyni jest obraz z II połowy XIX wieku autorstwa Wojciecha Gersona, który przedstawia Marię z Dzieciątkiem.
W czasie II wojny światowej Milanówek stał się miejscem urzędowania warszawskiej kurii metropolitalnej. W 1944 roku, w czasie zaciętych walk toczących się w stolicy – z niewiadomych przyczyn – hitlerowcy postanowili przekazać Polakom urnę z sercem kompozytora zamurowaną wówczas w filarze kościoła Świętego Krzyża, która trafiła na ręce arcybiskupa Antoniego Szlagowskiego. W podwarszawskiej miejscowości serce artysty przechowywane było najpierw w domu archeologa Włodzimierza Antoniewicza, a następnie w prywatnej kaplicy Szlagowskiego. W 1945 roku ostatecznie wróciło do świątyni przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.
Informacje: