Kościół świętej Trójcy w Kobyłce, który powstał w I połowie XVIII wieku temu w przeszłości witał królów i książąt, o czym przypomina choćby srebrna lampka w kształcie trzech orłów w koronie znajdujące się przy prezbiterium. Dziś świątynię – obok wiernych – odwiedzają także licznie studenci architektury i sztuki z największych ośrodków akademickich w Polsce, by zobaczyć unikalny w skali kraju obiekt reprezentujący styl późnego baroku.
Świątynia powstała zgodnie z projektem Guida Antonia Longhiego. Architekt z Lombardii osobiście nadzorował także budowę obiektu, którego fundatorem był biskup Marcin Załuski i jego bracia – Andrzej Stanisław, biskup krakowski i Józef Andrzej, biskup płocki. W oryginalnym zamyśle kościół miał być nie tylko głównym obiektem założenia kalwaryjnego, ale także zaczątkiem centrum życia umysłowego i kulturalnego Kobyłki. Choć plany te nie zostały zrealizowane, świątynię do dziś wyróżnia to, że w bryle świątyni zaplanowano na przykład przestrzeń mieszkalną dla głównego fundatora, a przede wszystkim unikalne malowidła, które widoczne są zarówno na wewnątrz oraz na zewnątrz kościoła.
Wewnętrzne freski będące dziełem autorstwa Grzegorza Łodzińskiego powstały po 1742 roku. Przedstawiają one sceny biblijne, a także postaci świętych i aniołów. Na szczególne wyróżnienie zasługuje znajdująca się na sklepieniu nawy głównej scena adoracji Najświętszego Sakramentu. Ołtarz z kolei zdobią symbole i sceny związane z Jezusem Chrystusem, a także postacie Matki Boskiej, św. Józefa, apostołów i ewangelistów oraz postacie starotestamentowe, w tym Ezechiel z ognistym mieczem, Dawid z harfą czy Mojżesz z Dekalogiem. Lokalnym akcentem są wizerunki polskich świętych: Wojciecha, Stanisława Kostki i Kazimierza Królewicza.
Na uwagę we wnętrzu świątyni, gdzie przechowywane są relikwie błogosławionego Jerzego Popiełuszki i papieża Jana Pawła II, zasługują także zdobione złotem drewniane detale ołtarza, ambony i chrzcielnicy.
Z kolei na ścianach zewnętrznych zobaczyć można stacje drogi krzyżowej. Odkryte je dwie dekady temu w niszach zewnętrznych ścian. Prawdopodobnie powstały one ponad 200 lat temu, jednak wraz z przybyciem w 1812 roku do Kobyłki oddziałów wojsk napoleońskich, które w kościele urządziły stajnie, malowidła – w obawie przed dewastację – przykryto warstwą tynku. Freski na nowo odkryto zupełnie przypadkowo podczas… mycia ścian armatkami wodnymi.
Informacje: