Mieszkańcy Ostrowii Mazowieckiej do dziś są wdzięczni Annie Radziwiłłównie, która po śmierci męża faktycznie rządziła Księstwem Mazowieckim. Wystawili jej nawet pomnik, jeden z dwóch współczesnych pomników książąt mazowieckich znajdujących się w regionie. Powinniśmy także wiedzieć, że w średniowiecznym dworze myśliwskim w Ostrowii doszło prawdopodobnie do porozumienia króla Władysława Jagiełły i księcia Witolda. A jeśli chcemy odpocząć od historii, możemy wsiąść na rower i przejechać rowerowym szlakiem przez dawną Puszczę Białą.
Ostrów Mazowiecka swą nazwę zawdzięcza nie wyspie, jak inne znane z ziem polskich Ostrowy, lecz prymitywnej drabinie bartniczej zwanej „ostrową”, przy pomocy której dawni mieszkańcy Puszczy Białej podbierali miód pszczołom. Ukryta w puszczy osada bartników, drwali i myśliwych stała się miastem w 1434 r., gdy liczący podówczas 14 lat książę Bolesław IV – wnuk Janusza I – nadał jej prawa miejskie.
Pomnik na skwerze
Jednak to wspomniana Anna Radziwiłłówna – żona Konrada, syna Bolesława – została zapamiętana przez mieszkańców miasta do dziś. Księżna nadała miastu prawa do odbywania czterech jarmarków rocznie i jednego targu tygodniowo. Od tej pory położona dogodnie na szlakach handlowych Ostrów zaczęła bogacić się na handlu. Pamiątką po księżnej jest jej pomnik (skwer przy ul. 3 Maja) – jeden z zaledwie dwóch pomników dawnych władców Mazowsza jakie stoją dziś na ziemi mazowieckiej – drugi, znajdujący się w Gostyninie, upamiętnia księcia Siemowita IV. Inną pamiątką po książęcych czasach jest zrekonstruowany w ogródku jordanowskim gród książąt mazowieckich. Stoi w miejscu, gdzie wedle tradycji znajdował się niegdyś dwór myśliwski księcia Janusza I, z którego książęta wyruszali na polowania. W 1392 r. doszło do wydarzenia, bez którego nie byłoby historycznego zwycięstwa w bitwie pod Grunwaldem – i jest ono związane ze wspomnianym grodem.
Skłóceni do tej pory król Polski Jagiełło oraz jego brat stryjeczny Witold zawarli ugodę, której ostrze zostało wymierzone przeciw Krzyżakom. Zdaniem części historyków porozumienie to zostało zawarte w dworze myśliwskim książąt mazowieckich w Ostrowi Mazowieckiej. Ugodę udało się osiągnąć przy dużym udziale mazowieckich władców. Rok przed jej zawarciem król Władysław Jagiełło poprosił o pomoc Henryka, biskupa płockiego, najmłodszego syna księcia Siemowita III i przyrodniego brata rządzących podzielonym wówczas na dwie części (wschodnią i zachodnią) księstwem: Janusza i Siemowita IV. Henryk wyruszył z delikatną misją do przebywającego u Krzyżaków Witolda. Miał przekonać go do zgody z Jagiełłą. Biskup wykazał się niebywałym talentem negocjacyjnym. Nie dość, że namówił Witolda do spotkania z bratem, to jeszcze był tak przekonujący, że Witold porzucając Krzyżaków – swoich dotychczasowych sprzymierzeńców – spalił im dwa zamki.
Ślub z piękną Ryngałłą
Czar biskupa podziałał nie tylko na Witolda. Dosięgnął także jego siostrę Ryngałłę, którą kronikarze ze względu na wyjątkową urodę nazywali „cudną”. Ryngałła i Henryk zakochali się. Biskup porzucił stan duchowny oraz płockie biskupstwo i wziął z Ryngałłą ślub. Związek ten nie wyszedł na dobre Henrykowi, który zmarł niespodziewanie pół roku po zawarciu ugody. Niektórzy podejrzewali Ryngałłę o otrucie męża. Być może poniewczasie uznała, że nie powinna była brać ślubu z osobą duchowną.
Punkt Informacji Turystycznej
ul. 3 Maja 68, 07-300 Ostrów Mazowiecka
[email protected]
Informacje: