Wszyscy, którzy choć trochę interesują się historią drugiej wojny światowej, wiedzą, czym były rakietowe pociski balistyczne V2. To miała być ,,cudowna broń’’ Hitlera, która odmieni losy wojny. Tak się na szczęście nie stało, a ostatnie pociski spadły na miasta zachodniej Europy w marcu 1945 r. Unikatowe części tej rakiety można obejrzeć w Muzeum Regionalnym w Siedlcach. To historyczny smaczek na skalę europejską. Siedleckie muzeum przyciąga także wieloma innymi eksponatami: malarstwem, rzeźbą, numizmatyką czy znaleziskami z czasów średniowiecza.

Już siedziba muzeum – dawniej Muzeum Ziemi Podlaskiej, potem Muzeum Okręgowego – zwraca uwagę zwiedzających. Miejscowi mówią o nim ,,Ratusz pod Jackiem’’. Chodzi o oryginalną bryłę miejscowego ratusza, zwieńczonego na szczycie figurą Atlasa trzymającego na barkach wielką kulę. Tyle że siedlczanie przemianowali Atlasa na Jacka (podobno postać autentyczna), i tak już zostało. Budynek ratusza powstał pierwotnie w połowie osiemnastego wieku, posiada drewnianą wieżę zegarową i jest niezwykłą mieszkanką różnych stylów architektonicznych.

Siekierka z uszkiem
Ale zajrzyjmy już do środka. Malarstwo, grafika i szkło artystyczne, to niewątpliwie wizytówka siedleckiej ekspozycji. Warto zobaczyć np. obrazy, rysunki, a nawet projekty witraży Michała Borucińskiego i Małgorzaty Łady-Maciągowej, wybitnych artystów, których twórczość przypadała głównie na pierwszą połowę ubiegłego wieku. Co ciekawe, w obu przypadkach liczne prace obojga twórców stanowiły dar dla muzeum. Córka Borucińskiego przekazała po jego śmierci ponad 1700 prac, a Łada-Maciągowa podarowała 600 obrazów i rysunków w momencie reaktywowania muzeum w 1967 r.

Siedleckie muzeum posiada także liczne prace (tzw. monotypie) Ireny Karpińskiej, grafiki i obrazy Kazimierza Szwainowskiego (np. drzeworyt z portretem Henryka Sienkiewicza), a także niezwykłą kolekcję szkła artystycznego związanego z miastem Henryka Albina Tomaszewskiego (po wojnie prowadził w Siedlcach zajęcia z rzeźby w szkole malarstwa i przemysłu artystycznego). Uzupełnieniem tej wspaniałej kolekcji są zbiory archeologiczne, które pochodzą w dużej części z prac wykopaliskowych w okolicach Siedlec. Uwagę zwiedzających przykuwa np. kolekcja narzędzi i broni z epoki kamienia, brązu i żelaza, a prawdziwym krajowym unikatem jest tzw. siekierka tulejowa z uszkiem.

Szklane negatywy i rzymski denar
Ale wróćmy jeszcze na chwilę do zbiorów historycznych i wspomnianych części rakiety V2. Skąd one się w ogóle wzięły w muzealnych zbiorach? Otóż jedna z rakiet rozbiła się w trakcie prób prowadzonych przez Niemców we wschodniej Polsce (w maju 1944 r.). Konkretnie w pobliskiej Dąbrowie, a jeszcze konkretniej w kolonii Podraczynie. (Odwiedzając Dąbrowę można przy okazji odwiedzić znajdujące się tam Muzeum Ziemiaństwa). Wśród eksponatów historycznych w Siedlcach możemy także przyjrzeć się wartościowej kolekcji – schedzie po zasłużonym miejscowym fotografie Adolfie Ganiewskim (Gancwole). Zwracają uwagę szczególnie szklane negatywy z przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku.

Oprócz wystawy prezentującej historię Siedlec możemy także zobaczyć niezwykłe historyczne artefakty z różnych miejsc i epok, np. brytyjski medal ,,Za wybitną odwagę’’ (Conspicuous Gallantry Medal), jedno z najcenniejszych odznaczeń II wojny światowej oraz denar Hadriana z czasów Cesarstwa Rzymskiego.

Jacek na muzealnej wieży
Dlaczego siedlecki Atlas nazwany został Jackiem? Wg tradycji chodzi o mieszkającego na przedmieściach kowala, ulubieńca księżnej Aleksandry Ogińskiej. Podobno kiedy powstawał ratusz, Jacek wdał się w bójkę z jednym z majstrów i zrzucił go z dachu. Został wygnany z miasta, ale księżna postanowiła uwiecznić jego sylwetkę na ratuszowej wieży. Wszyscy w mieście wiedzą, że Atlas dźwigający kulę to tak naprawdę kowal Jacek. Dźwiga na barkach ciężar własnej zbrodni.

Muzeum Regionalne w Siedlcach
ul. Piłsudskiego 1, 08-110 Siedlce
tel. (25) 632 74 70 (79)
[email protected]