HISTORIA
Mauzoleum zaprojektowane zostało przez Romualda Zerycha i Borysa Zinserlinga jako praca konkursowa, a realizację projektu rozpoczęto zaraz po rozstrzygnięciu konkursu, w marcu 1930 r. Budowla miała uczcić setną rocznicę stoczonej w powstaniu listopadowym w 1831 r. bitwy pod Ostrołęką. Mauzoleum zlokalizowane zostało na otoczonym fosą placu, gdzie w czasie bitwy stały baterie gen. Józefa Bema (w latach 80. XIX w. zbudowany to został przez Rosjan fort będący częścią systemu nadnarewskich twierdz).
Budowa rozciągnęła się jednak w czasie, w czym istotną rolę odegrały ukształtowanie terenu (otaczająca budowę fosa) oraz brak funduszy. Do obchodów setnej rocznicy bitwy (maj 1931 r.) postawione zostały jedynie fundamenty wraz ze stanowiącymi konstrukcję nośną stalowymi belkami oraz krypta pod mauzoleum, gdzie przeniesione zostały z kościoła parafialnego szczątki powstańców. Do wybuchu II wojny światowej gotowa była tylko żelbetonowa bryła oraz częściowo zbudowane schody. W czasie wojny schody te zostały rozebrane, sama bryła zaś uszkodzona przez ostrzał artyleryjski.
Kwestia budowy mauzoleum powróciła w 1961 r., kiedy to w tej sprawie powołany został specjalny komitet. Nie posunęło to jednak do przodu prac przy jego ukończeniu (zdołano jedynie uporządkować teren wokół dawnego fortu oraz organizowano różne imprezy plenerowe). W 1980 r. powołany został kolejny komitet a efektem jego funkcjonowanie było dobudowanie schodów (nie odpowiadały one jednak pierwotnej koncepcji architektonicznej).
Ukończony pomnik-mauzoleum otwarty został dla zwiedzających dopiero w 2012 r.
